کد مطلب:312426 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:200
یک نکته از هزاران: سلام بر اهل شکر و رضا
واژه های رضا، بصیرت، جهاد، و دیگر تعابیر نورانی این زیارت در فصل های پیشین و نیز همین فصل مورد بحث و گفت وگو قرار گرفت. آنچه در این زیارت چشم نوازی خاصی دارد این جمله ی زائر به هنگام زیارت فرزندان امیرمؤمنان (ع) از جمله عباس (ع) و دیگر شهیدان هاشمی است: «السلام علیكم اهل الشكر و الرضا».
در قرآن خوانده ایم كه: «اعملوا آل داود شكرا و قلیل من عبادی الشكور؛ ای آل داوود، شاكرانه عمل كنید، و اندكی از بندگان من شكرگزارند.» [1] .
[ صفحه 320]
و نیز دیده ایم كه كتاب وحی خداوند انبیای بزرگی چون نوح [2] و ابراهیم [3] را از گروه «شاكران» معرفی می كند. پس به جایگاه شاكران و رتبه ی بلند آنان آگاهیم. اكنون بر آن همه بیفزایید این سخن امام علی (ع) را كه در آن پس از سفارش به تقوا، راه بس دشوار «منزلگاه شاكران» را عمل به تقوا و انجام آن می داند:
عبادالله! اوصیكم بتقوی الله فانها حق الله علیكم و... فما اقل من قبلها و حملها حق حملها اولئك الاقلون عددا و هم اهل صفة الله سبحانه اذ یقول: و قیل من عبادی الشكور [4] .
ای بندگان خدا! شما را به تقوا سفارش می كنم. زیرا تقوا حق خداوند بر شماست... و چه اندك اند كسانی كه آن را بپذیرند و آن را چنان كه باید بر دوش گیرند. آنان اندك شمارند و هم آنان مورد توصیف خدای سبحان اند، وقتی كه می گوید: و اندكی از بندگان من شكرگزارند.
شاكران، این گروه اندك در شمار كه اهل ستایش خداوندند (اهل صفة الله سبحانه)، با برخورداری از بینشی ژرف كاو (بصیرت) و ایمانی استوار به یاری دین حق برخاستند و امیر این قبیله ی نور، عباس بن علی (ع) در بین آنان از منزلتی بس با شكوه برخوردار است؛ آن گونه كه امام سجاد (ع) در وصف او فرمود: شهیدان به او غبطه می خورند [5] .
در قرآن خوانده ایم كه: «اعملوا آل داود شكرا و قلیل من عبادی الشكور؛ ای آل داوود، شاكرانه عمل كنید، و اندكی از بندگان من شكرگزارند.» [1] .
[ صفحه 320]
و نیز دیده ایم كه كتاب وحی خداوند انبیای بزرگی چون نوح [2] و ابراهیم [3] را از گروه «شاكران» معرفی می كند. پس به جایگاه شاكران و رتبه ی بلند آنان آگاهیم. اكنون بر آن همه بیفزایید این سخن امام علی (ع) را كه در آن پس از سفارش به تقوا، راه بس دشوار «منزلگاه شاكران» را عمل به تقوا و انجام آن می داند:
عبادالله! اوصیكم بتقوی الله فانها حق الله علیكم و... فما اقل من قبلها و حملها حق حملها اولئك الاقلون عددا و هم اهل صفة الله سبحانه اذ یقول: و قیل من عبادی الشكور [4] .
ای بندگان خدا! شما را به تقوا سفارش می كنم. زیرا تقوا حق خداوند بر شماست... و چه اندك اند كسانی كه آن را بپذیرند و آن را چنان كه باید بر دوش گیرند. آنان اندك شمارند و هم آنان مورد توصیف خدای سبحان اند، وقتی كه می گوید: و اندكی از بندگان من شكرگزارند.
شاكران، این گروه اندك در شمار كه اهل ستایش خداوندند (اهل صفة الله سبحانه)، با برخورداری از بینشی ژرف كاو (بصیرت) و ایمانی استوار به یاری دین حق برخاستند و امیر این قبیله ی نور، عباس بن علی (ع) در بین آنان از منزلتی بس با شكوه برخوردار است؛ آن گونه كه امام سجاد (ع) در وصف او فرمود: شهیدان به او غبطه می خورند [5] .
[1] سبأ: 13.
[2] نحل: 121.
[3] اسراء: 3.
[4] نهج البلاغه، خ 191.
[5] همين كتاب، فصل سوم.